Onderweg

De leuning staat ietsjes naar achter en onze benen rusten op het voetenbankje. Achter het stuur zit Hadji, die net als de meeste mensen in Sulawesi erg vriendelijk is. We zitten inmiddels vijf uur in onze veel te grote privéauto en zijn ongeveer halverwege de lange rit van Makassar naar Rantepao. De hobbelige weg en de comfortabele stoelen maken het, in combinatie met de heerlijke lunch van zojuist, lastig om niet stiekem even in slaap te vallen. Kelly zit rechts en geniet van de rijstvelden en groene bergen die als een filmrol voorbij komen. Ik kijk aan de andere kant naar buiten waar ik typisch Aziatisch het ene winkeltje na het andere zie die allemaal dezelfde Coca-Cola, kokosnoten en glazen flesjes benzine verkopen. Veel mensen lachen wanneer we voorbij rijden en zwaaien. Wat oogt het leven hier toch ontspannen en onbezorgd. Op hetzelfde moment kijken we elkaar aan en verschijnt er een lach op ons gezicht. Langzaamaan worden we verliefd op Indonesië en wat voelt het fijn om weer in Azië te zijn.   

PS. Heel erg bedankt voor alle leuke reacties op ons eerste verhaal! Wij vinden het super leuk dat jullie ons volgen :)